اثرات حلال بر پروتونه شدن و وابستگی ثابت های تشکیل به قدرت یونی، کمپلکس های کادمیم با لیگاندهای دهنده در محیط های آبی، مخلوط حلال های آلی و میسل غیر یونی همراه با پیش بینی های نظری ارتباط کمی ساختار- ویژگی برخی از ترکیبات شیمیایی، گیاهی و دارویی

این پایان نامه به روند تشکیل کمپلکس بین یون های کادمیم با 2 عامل شلاته کننده ی توانمند 1- (2- پیریدیل آزو)-2- نفتول (pan) و 4- (2- پیریدیل آزو)- رزورسینول(par) در محیط های الکلی و میسل غیریونی اختصاص دارد. برای انحلال بیشتر کمپلکس های تشکیل شده برای اولین بار اثر یک سورفاکتانت غیر یونی (تریتون100x-) مورد بررسی قرار گرفته است. پس از بهینه سازی ph، تریتون100x-، درصد حجمی اتانول، غلظت های فلز و لیگاند، زمان و نسبت استوکیومتری در کمپلکس های cd:pan و cd:par با اعمال روش های تغییرات پیوسته و یو- جونز در حضور انواع مختلف نمک های زمینه در گستره ی قدرت های یونی برای هر دو کمپلکس 1:1 حاصل شد. با توجه به نتایج حاصل مشخص شد که کمپلکس های تشکیل شده از نظر ترمودینامیکی پایدار بوده و استفاده از محیط میسل برای انحلال کمپلکس های تشکیل شده جایگزین مناسبی برای حلال های آلی می باشد. در بخش دوم، مدل سازی و پیش بینی اندیس بازداری برخی از ترکیبات آلی برمبنای مطالعات ارتباط کمی ساختار-ویژگی (qspr) با استفاده از روش رگرسیون خطی چندگانه (mlr) صورت گرفت. در ابتدا مولکول هایی به عنوان سری داده ها انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو سری آموزش و آزمون تقسیم شدند. به کمک روش های انتخاب متغیر، توصیف کننده های مولکولی مهم تر انتخاب و توسط رگرسیون خطی چندگانه مدل سازی انجام شد. نتیجه ی بررسی ها نشان از توانایی بالای پیش گویی روش رگرسیون خطی دارد.